Stay the night
Dol x Kratae
bgm - Chris Brown – Back To Sleep
(https://youtu.be/aoGv_J6b0Kg)
สาบานได้ว่าธีรดลไม่เคยเจอคนเมาที่ไหน เป็นแบบกระแตมาก่อน
เขานั่งอยู่ฝั่งคนขับ
ข้างๆกันเป็นไอ้เด็กห้าวเป้งกำลังนอนตะแคงข้างหันมาจ้องเขาเขม็ง
เราจ้องหน้ากันซักพักเหมือนจะแข่งว่าใครหันหน้าหนีก่อนแพ้ ก่อนจะเป็นเขาที่หันหนีก่อนเพื่อมาตอบแชทของกระเต็น
ตกลงกันเสร็จสรรพว่าเขาจะเป็นคนไปส่งกระแตเอง
เพราะไหนๆไอ้เด็กนี่ก็โดดขึ้นรถเขามาแล้ว
“มึง เงียบอะ เปิดเพลงได้ป่ะ”เสียงอ้อแอ้ดังขึ้น
แต่นิ้วของเจ้าตัวสัมผัสกับเครื่องเสียงก่อนที่จะขออนุญาตเขาอีก
คนตัวเล็กฮัมเพลงตามเพลงในเพลย์ลิสท์ของเขา ถูกบ้าง มั่วบ้างจนเขาหลุดขำ
“ขำไรไอ้หน้าตี๋”ถึงจะเมาแต่ก็ยังห้าวเหมือนเดิม หันไปมองอีกฝ่ายที่กอดอกเชิดหน้า
แต่ซักพักก็ฮัมเพลงเหมือนเดิมเหมือนลืมไปว่าโกรธ
“เมาแล้วเป็นงี้หรอวะ”
“เป็นแบบไหน”
“ต๊อง”
“ห้ามว่า
แล้วก็ไม่ได้เมาด้วย!”
“เออ ไม่เมาก็ไม่เมา”
คนเมาก็มักจะพูดว่าตัวเองไม่มาแบบนี้แหละ
กระแตตอนเมากับตอนปกติต่างกันราวฟ้ากับเหว
ตอนไม่เมานี่แทบจะเกรี้ยวกราด 100% พอเข้าพูดด้วยดีๆก็ทำเมิน
ต้องให้กวนก่อน ถึงจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง
ตอนที่เขาเข้าไปนั่งข้างๆในร้านเหล้า
กระแตแทบไม่พูดกับสักคำ มีแต่บอกให้หลบหน่อย กับ เขยิบออกไป
นอกนั้นก็เอาแต่หันไปคุยกับเพื่อน ไม่ก็คุยกับจอร์ช เจม ไปจนถึงไอ้มาร์ค แต่กับตัวเขาไม่มีการตอบโต้อะไรทั้งนั้น
นอกจาก ทุบ ทุบ และ ทุบ สุดท้ายก็ต้องรัวแชทไป ถึงจะตอบ
ก็ไม่เข้าใจตรรกะน้องมันเหมือนกันว่าการคุยตัวต่อตัวมันยากมากนักหรือไง
แล้วไหนจะชอบอยู่ดีๆก็ว้าปอีก
เขาไปเข้าห้องน้ำมาแปบเดียว กลับมาอีกทีคนหน้าหมวยก็หายตัวไปจากโต๊ะแล้ว
ต้องไลน์ตามถึงจะได้ความว่าออกไปสูบบุหรี่หน้าร้าน
เขาเลยตามออกไปสูบบ้าง
ในตอนแรกนึกว่ากระแตจะลุกหนีไปโดยไม่สนใจคำขอให้อยู่ด้วยกันก่อนของเขา แต่กระแตกลับเขยิบไปนั่งปลายมานั่งอีกฝั่งก่อนจะจุดบุหรี่ตัวใหม่ขึ้นสูบ
เขายักไหล่ก่อนจะจุดของตัวเองสูบบ้าง
ปกติใช้เวลาไม่ถึง 15 นาทีด้วยซ้ำในการสูบบุหรี่
1 ตัว แต่ครั้งนี้เขาดันใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมง
เป็นครึ่งชั่วโมงที่ต่างฝ่ายต่างเงียบ
คีบบุหรี่ไว้ที่ปลายนิ้วและปล่อยควันลอยฟุ้งในอากาศ
กระแตกินเหล้าเก่งมากจริงๆ
เห็นชงเข้มๆบางทีก็เพียวๆ ไปหลายแก้วแต่ยังนั่งตัวตรงได้อยู่ ต่างจากจีน
ที่แทบจะคลานลงไปนอนกับพื้นอยู่แล้ว
ส่วนตัวเขาวันนี้ไม่เฉียดใกล้คำว่ามึนเลยสักนิด
ด้วยความที่กินเข้าไปไม่ถึง 10 แก้ว
นอกนั้นก็เอาแต่นั่งคุยกับเพื่อน แล้วก็ก่อกวนเด็กห้าวด้วยคำพูดจนโดนฟาดไปหลายที
เชื่อเถอะว่ามันต้องมีรอยช้ำสักที่ เพราะกระแตมือหนักมากจริงๆ
สุดท้ายคนกินเหล้าเก่งก็เมายับ
ประจวบเหมาะกับถึงเวลาร้านปิดพอดี เขาหันไปถามว่าใครกลับกันยังไงบ้าง เผื่อได้ไปส่งเพราะวันนี้ธีรดลไม่เมา
ได้ความว่าจอร์ชจะเป็นคนไปส่งจีน ส่วนเจมแตกระเต็นมารับ แล้วทีมยูก็ไปส่งแน่ๆ
นั่งดูคนเมาที่นั่งเอาหน้าซุกกับโซฟาซักพัก
ธีรดลก็บอกลาเพื่อนๆเพื่อจะขับรถกลับห้องเมื่อไม่ได้มีหน้าที่ต้องไปส่งใคร ในขณะที่เขากำลังปลดล็อครถ
ก็สัมผัสได้ถึงแรงดึงที่เสื้อ หันไปก็พบเข้ากับกระแตที่ไม่รู้เดินตามมาตอนไหน ยืนดึงเสื้อเขาอยู่
“มีไร”
“ไปส่งหน่อย”
“ ไม่รอกระเต็นหรอ
เห็นเจมบอกกำลังมา”
“ปวดหัว รอไม่ไหว”
“แล้วจะให้พี่ไปส่งเนี่ยนะ”
“เออ หรือไปส่งไม่ได้? จำไว้เลยนะ คนแล้งน้ำใจ
สารเลว”ชี้หน้าด่าก่อนจะเดินเข้ามาใกล้
ธีรดลเตรียมตัวแล้วว่าจะต้องโดนทำร้ายร่างกายแน่ๆ แต่อีกฝ่ายกลับพิงหัวลงบนอกเขา
ก่อนจะถูไปมา
ยอม
บอกตรงนี้เลยว่าแพ้ราบคาบ
โคตรอ้อนเลย อ้อนเหมือนแมว ไม่รู้ว่านี่คืออาการอ้อนมั้ย แต่เขาจะทึกทักไปแล้วกันว่ากระแตกำลังอ้อนเขา
“เออเดี๋ยวไปส่งเอง”
ด้วยเหตุนี้แหละ
กระแตก็เลยมาเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้เขาในคืนนี้ คนตัวสูงขับไปตามจีพีเอสบอก กระแตยังคงฮัมเพลงเหมือนเดิม
ไม่ว่ากี่เพลงก็ร้องได้ไปหมด แม้จะร้องแบบมั่วๆก็ตาม
ดลส่ายหัว มุมแบบนี้คงจะได้เห็นแค่ตอนเมาซะมั้ง
เวลาปกติกระแตหนีห่างจากเขาทุกทาง ขนาดชวนกินข้าวดูหนังยังไม่ยอมไปเลย
ถ้าไม่ได้เมา
เขาเชื่อว่าถ้าต้องให้เจ้าตัวเลือกขึ้นรถเขากับเดิน 10 โล
คนอย่างกระแตต้องเลือกอย่างหลังแน่นอน
“เมื่อย”เสียงอ้อแอ้ดังขึ้น หัวเล็กพิงเข้ากับกระจกรถ ก่อนจะเหยียดขาข้ามเกียร์มาวางบนตักเขา
“นั่งดีๆ”
“ก็ดีละเนี่ย”
กระแตยิ้มก่อนจะยกเท้าขึ้นมาเขี่ยนแขนเขา
การกระทำซนๆทำให้คนตัวสูงต้องหันไปดุ
“อย่าหาเรื่อง”
“ยังไม่ทันทำอะไรเลย”
“เนี่ยเขาเรียกว่าทำโว้ย”
ธีรดลตะโกนเมื่อกระแตแตะแขนเขาจนมือหลุดออกจากพวงมาลัยทำให้รถเสียการควบคุมไปชั่วขณะ
ดีว่าตอนนี้แทบไม่มีรถบนถนน ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้ามีรถขับตามมาจะเกิดอะไรขึ้น
เขาขมวดคิ้วมองคนก่อเหตุที่นั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน
“แกอย่าทำแบบนี้อีก
รถชนขึ้นมาจะทำยังไง”
“พูดมาก”
“แกโคตรดื้อเลยรู้ตัวป่ะ”
กระแตไม่ตอบ
เหมือนไม่สนใจคำพูดของเขาด้วยซ้ำ
อีกไม่กี่กิโลก็ถึงคอนโดของไอ้ตัวแสบแล้ว กระแตคงจะหลับไปแล้วธีรดลคิดเมื่อเสียงฮัมเพลงเงียบไป
แต่เขาคิดผิดเมื่อคนดื้อเริ่มก่อกวนเขาอีกเขาโดยการเอนตัวลงมาพิงแขนเขา แล้วสอดแขนมากอดแขนเขาไว้
“แก ปล่อยพี่ก่อน พี่ขับไม่ถนัด”
“เรื่องของแกดิ่”
เสียงที่อ้อแอ้กว่าเดิมพูดขึ้น
ก่อนจะกอดแขนเขาแน่นขึ้นทำให้ธีรดลต้องขับรถด้วยมือข้างเดียว
“จะถึงแล้ว”
“ไม่ได้ถาม”
“กวนตีน”
ธีรดลละมือจากพวงมาลัยไปเขกหัวอีกคน
และได้รับรอยฟันมาประดับแขนอย่างทันที กระแตกัดตรงส่วนที่ไม่ได้มีเสื้อปิดไว้ทำให้เห็นรอยฟันอย่างเห็นได้ชัด
ก่อนสัมผัสชื้นแฉะจะทำธีรดลต้องละความสนใจจากถนนตรงหน้า กระแตช้อนตามองเขาก่อนลิ้นเล็กจะเลียไปตามรอยฟันที่ตัวเองฝากไว้
ให้ตายเถอะ
“หมวย อย่าเลีย เป็นแมวหรือไง”
“ชิชะเวลากัดหนู ก็ชอบมาเลียแบบนี้”
ธีรดลขมวดคิ้วรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวัน
พลางคิดไปว่าหูเขาฝาดหรือเปล่า กระแตแทนตัวเองด้วยคำว่าหนูนี่เป็นไปได้หรอ
มันควรเป็นคำว่ากูมากกว่า
“เมื่อกี้แทนตัวเองว่าอะไรนะ”เขาถามเพื่อย้ำความแน่ใจ
“หนูไง ไม่ได้หรอ”
“ไม่ใช่กูหรอ”
“หนูเหอะ หูตึงหรือไง”
ธีรดลไม่ได้ต่อความยาวสาวความยืด
อมยิ้มเล็กๆ ยอมรับเลยว่าเอ็นดูกระแตโหมดนี้จริงๆ
เขาเลี้ยวรถเข้าไปโซนจอดรถของคอนโด
กดกระจกลงเมื่อเจอเข้ากับพนักงานรักษาความปลอดภัย
ก่อนจะขับเข้าไปด้านในเมื่อราวกั้นถูกยกขึ้น ธีรดลจอดรถตรงที่ว่าง
เขาดึงแขนตัวเองออกจากแขนของกระแต เดินอ้อมไปยังฝั่งผู้โดยสารแล้วเปิดประตูออก
“ลงมา”
กระแตนั่งนิ่งไปพักใหญ่
ก่อนจะลงจากรถ คนตัวเล็กเซเล็กน้อยจากอาการมึนที่เล่นงานทำให้เขาต้องคอยประครองไว้
“อยู่ชั้นไหน
ห้องอะไร”
“ไม่บอก”
“เอ้า หรือจะขึ้นไปเอง”
“ไม่ไหว ขึ้นไม่ไหว
ปวดหัว”
กระแตเบ้ปาก
ก่อนจะเอนหัวมาซบอกเขาเหมือนที่ร้าน สุดท้ายเขาก็ต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะโทรหาเจมที่คาดว่าน่าจะอยู่กับกระแต
ใช้เวลาไม่นานปลายสายก็รับ เขาซักถามถึงห้องและชั้นที่ไอ้ตัวแสบนี่อยู่
ก่อนจะวางสาย
“ไหวปะเนี่ย”
“ไม่ไหว
ขอขึ้นหลังหน่อย”
“ห๊ะ?”
ธีรดลมองคนที่เอาคางเกยอกแล้วช้อนตาขึ้นมอง
ตัวเขาจ้องกลับไป เรายืนจ้องตากันอยู่แบบนั้นก่อนกระแตจะอ้อมไปยืนด้านหลังเขาแล้วโดดขึ้นหลังทันที
แขนเล็กล็อคขอเขาไว้
ขาทั้งสองก็รัดเอวไว้แน่นก่อนก่อนจะเกยคางลงบนหัว ธีรดลถอนหายใจเฮือกใหญ่
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว กระแตก็ไม่ได้หนักขนาดไหน ถือว่าช่วยคนเมาก็แล้วกัน ธีรดลคิด
เขาแบกอีกฝ่ายขึ้นหลังเดินเข้าไปในลิฟต์ก่อนจะกดไปยังชั้นที่คนบนหลังอยู่
ใช้เวลาไม่นานก็ถึง ก้าวอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้กระแตเวียนหัวมากว่าเดิมก่อนจะหยุดลงตรงหน้าห้อง
“รหัสประตู?”เขาถาม อีกฝ่ายไม่ตอบแต่กระโดดหลงจากหลังแล้วมากดเอง นึกชื่นชมอีกฝ่าอยู่ในใจที่กดรหัสผ่านในครั้งเดียวแม้จะต้องยื่นหน้าเข้าไปจนชิดก็ตาม
ถือว่าก็มีสติในระดับหนึ่งล่ะนะ เป็นเขาถ้าเมาขนาดนี้คงกดผิดกดถูกจนมันล็อคตัวเอง
“ไปละนะ”เขาเอ่ย หันหลังกลับเมื่อภารกิจวันนี้เสร็จเรียบร้อย
แต่กลับต้องหยุดนิ่งเมื่อโดนดึงเสื้อไว้
“ไปไหน”
“กลับห้องไง”
“ไม่ให้กลับ”
“ไม่ให้กลับแล้วจะให้พี่ไปนอนที่ไหนล่ะ”
“นอนด้วยกัน”
ธีรดลขมวดคิ้ว
เขาจ้องหน้าอีกคน เขาคิดว่าคราวนี้เขาไม่ได้หูฝาด
แต่มันเป็นไปได้จริงๆหรอกับคนที่ผลักไสเขาตลอดเวลาจะชวนนอนด้วย
แต่กระแตก็ย้ำคำตัวเองโดยการดึงแขนเขาให้เข้าไปในห้อง เราเดินผ่านห้องนั่งเล่น
เพื่อเข้าไปสู่ห้องนอน
กระแตไม่ได้เปิดไฟในห้อง
ร่างเล็กเดินเข้ามาในห้องนอนตามความเคยชินของตัวเองเพราะรู้ว่าอะไรอยู่ตรงไหน
กระแตกดให้เขานั่งลงที่ปลายเตียงก่อนตัวเองจะโดดขึ้นเตียง
“เอาจริงหรอวะเนี่ย”
“อือ ไม่อยากนอนคนเดียว
เหงา”
“แต่นี่พี่ดลนะ แกเกลียดพี่ไม่ใช่หรือไง
ให้นอนด้วยได้หรอ”
“พูดมากอีกแล้ว”
ธีรดลถอนหายใจ
เขาคิดไม่ตกว่าจะทำยังไงดี จะกลับหรือจะนอนที่นี่ดี แต่ใจเอนเอียงไปกลับมากกว่า 50% แล้ว เพราะมันคงไม่ดีเท่าไหร่ถ้าพรุ่งนี้ตื่นเช้ามาโดนต่อยเพราะคนชวนคงจำไม่ได้แน่ๆว่าชวนเขานอนด้วย
ในขณะที่เขากำลังคิดจะกลับ
คนตัวเล็กก็ลุกขึ้นมานั่งซ้อนหลัง ก่อนจะสอดแขนเข้ามากอดเอวเขาไว้แน่น
เขานั่งตัวแข็งเพราะรู้สึกแปลกประหลาดไปเสียหมด
ราวกับเด็กผู้ชายที่ไม่เคยต้องมือหญิงมาก่อน
ถึงแม้ในความเป็นจริงเขาจะฟาดมานับไม่ถ้วนก็เถอะ
แต่การแตะเนื้อต้องตัวกันของเขากับกระแตมันให้ความรู้สึกแปลกประหลาด
ไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ
“อยากอ้วก”
“เฮ้ย
อย่ามาอ้วกใส่หลังพี่นะเว้ย”
“ไม่อยากแล้ว
อยากดูดบุหรี่”
คนตัวเล็กพึมพำ
มือก็ล้วงเข้ามาในกระเป๋ากางเกงของเขาเพื่อควานหาซองบุหรี่ พอได้ก็ยิ้มกว้าง
ก่อนจะย้ายมานั่งข้างๆกันที่ปลายเตียงแทน
“จุดให้หน่อย”
เขาควักซิปโป้ออกจากกระเป๋า
ใช้นิ้วดันเฟืองจนไฟลุกแล้วจ่อมันเข้ากับปลายบุหรี่ของอีกฝ่าย
รอจนปลายเป็นสีแดงก็เอาออก กระแตซี๊ดเข้าไปก่อนจะปล่อยมันออกมาทางจมูก
เขานั่งมองคนเมาที่ตัวเอียงแล้วแต่ก็ยังรั้นที่จะสูบบุหรี่อยู่
“มองทำไม”
“เปล่า”
เขายักไหล่แต่ก็ยังมองอีกฝ่ายนิ่งๆ
ธีรดลแค่เกรงว่าอีกฝ่ายจะหลับไประหว่างทางแล้วบุหรี่หล่นใส่ที่นอนเท่านั้น
“หัวโคตรหนักเลยอะ
ไม่ไหว” กระแตพึมพำก่อนจะหงายหลังลงกับที่นอน
ดลรีบดึงบุหรี่ออกจากมืออีกฝ่าย เมื่อกี้มันเกือบจะจี้หน้าของกระแตเข้าแล้ว
“เป็นคนเมาประเภทไหนวะเนี่ยไม่ยอมหลับเสียที”
“ก็บอกว่าไม่ได้เมา”
เชื่อตายล่ะ เดินยังไม่ตรงเลย
ไม่เมาได้หรอ
เขาทิ้งตัวลงนอนข้างๆอีกฝ่าย
สูบบุหรี่ที่เหลือแล้วปล่อยควันขึ้นไปในอากาศ
ควันสีขาวลอยฟุ้งแล้วหายไปในไม่กี่วิถัดมา
เขานอนสูบบุหรี่เงียบๆพลางฟังเสียงหายใจของอีกฝ่ายที่นอนตะแคงข้างมาทางเขา
ก่อนจะสัมผัสได้ถึงสัมผัสแผ่วเบาที่หน้าท้อง เป็นมือของคนตัวเล็กที่กำลังลูบไล้อย่างแผ่วเบาลงบนหน้าท้องของเขา
หน้าท้องหดเกร็งเมื่อรู้สึกสยิวเมื่ออีกฝ่ายเริ่มเล่นปูไต่บนหน้าท้อง
“กระแต”ดลจับมือของอีกฝ่ายที่เริ่มจะซนกับร่างกายของเขาอีกรอบไว้แน่น
คงไม่ดีแน่ถ้าปล่อยให้กระแตซนกับร่ายกายเขาไปมากกว่านี้
แต่อีกฝ่ายไม่ได้สนใจนัก กระแตช้อนตามองเขาก่อนจะลุกขึ้นมานั่งทับบนหน้าท้อง ร่างเล็กก้มลงมาแตะปากลงบนอวัยวะเดียวกัน
เหมือนโลกหยุดหมุน
เขาหยุดความคิดที่ตีกันวุ่นอยู่ในหัวของตัวเองก่อนจะจูบตอบ
เราผละริมฝีปากออกจากกันก่อนจะเป็นเขาที่ผลักอีกคนลงไปนอนขึ้นคร่อมไว้
มือหนาลูบแก้มที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก่อนจะประกบจูบลงไปอีกครั้ง
คราวนี้ไม่ได้แค่แตะปากกันเฉยๆเหมือเมื่อครู่
ดลสอดลิ้นเข้าไปสัมผัสความชื้นในปากอีกฝ่าย
รสขมฝาดของบุหรี่ผสมกับเบียร์ที่ยังกรุ่นอยู่ในปากเป็นสิ่งที่เขารับรสได้
ลิ้นเล็กแตะลงบนลิ้นของเขาก่อนจะเกี่ยวกระหวัดเข้าหากัน
เขาผละออกก่อนจะลุกขึ้นแต่ขาเล็กกลับยกขึ้นมารัดเอวไว้แน่นจนเขาแทบจะล้มไปทับ
ดีที่ว่ายกแขนขึ้นมาเท้าไว้ได้ทัน
“กระแต ปล่อยพี่ก่อน”
“…”
คนใต้ร่างเมินคำขอ ซ้ำยังรัดแน่นกว่าเดิม
มือเล็กยกขึ้นวางบนอก ลูบขึ้นมาถึงคอ นิ้วเล็กไต่ลงบนลูกกระเดือก
ก่อนจะเปลี่ยนไปลูบสันกรามเขาช้าๆ
เชื่อเถอะว่าธีรดลไม่ใช่คนรู้สึกไวอะไรขนาดนั้น
แต่ตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงแรงดุนดันจากเป้ากางเกง
เวรเอ้ย ตื่นแล้ว
เวรเอ้ย ตื่นแล้ว
ตื่นในที่นี่ไม่ได้หมายถึงตอนนอน
“กระแตครับ
ปล่อยพี่ก่อนนะ”เขาลองพูดดีๆ เผื่ออีกฝ่ายจะเห็นใจ
แต่คนดื้อกลับไม่สนใจ ซ้ำยังยกเขามาดันเป้ากางเกงเขาแล้วถูขึ้นลงช้าๆ
“แม่งเอ้ย”ธีรดลสบถ คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น
ฉิบหาย
นี่มันฉิบหายมากๆ กระแตตอนเมาเป็นภัยอันตรายจริงๆ ตอนนี้ธีรดลกำลังทำอะไรไม่ถูก
ถ้าเป็นคนอื่นยั่วกันขนาดนี้เขาคงจัดไปเรียบร้อยแล้ว แต่นี่มันกระแต
ไอ้เด็กที่เจอกันครั้งแรกที่เขาเดินไปตบปากด้วยความหมั่นไส้ไง
ยอมรับว่าก็แอบเคลิ้มๆไปนิดนึงเหมือนกัน
ก็ดูหน้าดิ่ น่ารักน้อยซะที่ไหน แล้วยิ่งมาสัมผัส มาคลอเคลียกันแบบนี้ อยากจะโกนใส่หน้าจริงๆว่าเขาไม่ได้เป็นคนอดทนเก่งขนาดนั้นนะ
“กระแต หยุด”
“…”
“ไม่หยุดจะเสียใจนะ”
คนตัวเล็กไม่ตอบ
ตากลมช้อนมองด้วยสายตาเย้ายวน ก่อนมือเล็กจะแตะลงบนเป้ากางเกง
โอเค ช่างแม่ง!! ในเมื่อกระแตไม่สนคำพูดเขา
เขาก็จะไม่สนอะไรแล้ว ขอโยนความผิดชอบชั่วดีทิ้งไว้ข้างหลังแล้วกัน
ธีรดลไม่ยอมอีกฝ่ายเป็นฝ่ายคุมเกมอีกต่อไป
โน้มริมฝีปากเข้าไปสัมผัสอีกฝ่ายอย่ารวดเร็ว
ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อมือเล็กเอาแต่ลูบขึ้นลงโดยไม่ยอมสอดเข้าไปสัมผัสของจริงซักที
“เด็กดี
หนูเอามือหนูเข้าไปในกางเกงพี่ซิ่”
“แบบนี้หรอ”มือเล็กปลดกระดุมแล้วรูดซิปลง
ก่อนจะส่งมือเข้าไปสัมผัสแก่นกายผ่านกางเกงใน
คนตัวสูงซี๊ดปากเมื่อมือเล็กเริ่มรูดขึ้นลง เขาดอมดมกลุ่มผมนิ่ม
ไล้จมูกลงมาข้างแก้มใส หอมมันเบาๆ ก่อนจะลากลงมาที่ลำคอขาว
ดูดดึงขบกัดพอให้แสบๆคันๆ
อย่าหาว่าฉวยโอกาสเลยนะ
ก็กระแตเสนอมาให้เขาแล้ว ก็ขอสนองให้แล้วกัน
เพราะธีรดลไม่ได้เป็นคนดีขนาดจะทิ้งโอกาสไปโดยเปล่าประโยชน์หรอก
เรื่องการโดนด่าว่าทำคนเมาให้มันเป็นเรื่องของพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน
ริมฝีปากเราโรมรันเข้าหากันนับครั้งไม่ถ้วน
เลื่อนมือลงไปบีบคลึงก้นนิ่มผ่านกางเกงก่อนจะดึงกางเกงยีนส์เนื้อดีออกจนพ้นขาเล็ก
ความขาวโพลนประทะสายตา อดไม่ได้ที่จะก้มลงไปกัดต้นขาขาวจนอีกฝ่ายร้องประท้วงเพราะเริ่มเจ็บ
เขาดึงชั้นในของกระแตออกไปคาไว้ที่ปลายเท้า
ความแข็งตึงปรากฏสู่สายตา
ธีรดลยกยิ้มเอ็นดูก่อนจะเริ่มรูดรั้งมันขึ้นลงเพื่อช่วยให้อีกฝ่ายคลายความอึดอัด
กายบางหอบหายใจ
ครางกระเส่าไม่นานก็ปล่อยความอัดอั้นจนเต็มมือ กระแตสูดหายใจเข้าออก
ก่อนขาเล็กจะยกขึ้นตั้งชัน เผยให้เห็นช่องทางด้านหลังที่ตอดตุบๆ
เขาแตะลงบนช่องทางเบาๆ
ลองดันนิ้วชี้เข้าไปก็พบเข้ากับความคับแน่นเสียใจนิ้วแทบจะยัดไม่เข้า
“มีเจลมั้ย”
กระแตส่ายหน้า
“เอาไงดีวะเนี่ย”เขาพึมพำ เพราะตอนนี้เขาก็เริ่มไม่ไหวเหมือนกัน มันแข็งแทบจะระเบิดอยู่แล้ว
แต่ถ้าไม่เตรียมให้ดีๆ กระแตได้เจ็บหนักแน่
“อมหน่อย”ก้านนิ้วยาวสอดเข้าไปในปาก คนตัวเล็กไล้เลียก่อนจะขบกัด
การกระทำเหมือนแมวจริงๆ
พอคิดว่าได้ที่แล้ว
เขาก็ดึงนิ้วออก นวดคลึงช่องทางด้านหลังก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปช้าๆ
ถึงจะช่วยไม่ได้มากเพราะขนาดของเขากับนิ้วมันต่างกันอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยการขยายช่องทางแบบนี้มันก็คงจะช่วยไม่ให้คนตัวเล็กเจ็บมาก
“ อื้อ”กระแตครางในลำคอเมื่อนิ้วยาวกระแทกเข้ากับจุดกระสัน
พอคนตัวสูงจับจุดได้ก็กระแทกใส่ที่เดิมซ้ำๆ จนคนตัวเล็กกัดปากแน่น
เขาดึงนิ้วออกมา
แล้วดึงเสื้อยืดของกระแตจนมันหลุดออกแลว้วโยนลงไปข้างเตียง
ตอนนี้กระแตเปลือยเปล่าทั้งตัวจริงๆ และเขาชื่นชมร่างกายของอีกฝ่ายในใจ
กระแตไม่ใช่คนผอมบางจนหนังติดกระดูก แต่เป็นคนตัวเล็กที่มีเนื้อมีหนัง ซึ่งธีรดลชอบคนหุ่นแบบนี้แหละ
เขาขยำสะโพกอิ่มจนขึ้นเป็นรอยมือ พอพอใจแล้วก็ลากนิ้วขึ้นไปเคล้าคลึงตุ่มไตทั้งสองข้างแทน
เงยหน้าขึ้นไปมองก็พบคนตัวเล็กหลับตาพริ้ม
กัดปากแน่น น่ารักเสียใจอดจะหอมแก้มแรงๆไม่ได้
“อื้อ พี่ดล เจ็บ”คนตัวเล็กพูดขึ้นเมื่อเขาก้มลงขบกัดตุ่มไตแล้วใช้ฟันดึงเบาๆ
อีกข้างก็ขยำจนอกบางแดงก่ำ
“อดทนหน่อยนะครับ”
เขากัดหน้าอกของอีกฝ่ายแรงๆ
ก่อนจะย้ายมากัดหน้าขา ลากนิ้วปัดผ่านส่วนอ่อนไหวทำเอากระแตสะดุ้งวาบ
“พี่”กระแตเรียก เขาเลิกคิ้วมอง
ก่อนจะหลุดขำเมื่ออีกฝ่ายทำหน้างอง้ำเหมือนขัดใจ เขารู้ว่ากระแตต้องการอะไร
แต่อยากได้ยินอีกคนร้องขอเขาออกมา เลยดึงมาจนถึงตอนนี้ทั้งที่เขาเองก็แทบจะไม่ไหวเหมือนกัน
“เป็นไรครับ”
“…นะ”
“อะไรนะ?”
“ทำกันนะ”
กระแตพูดด้วยสีหน้าเว้าวอน
ยอมรับเลยว่าตอนนั้นสติของเขาขาดผึงจริงๆ ธีรดลถอดทั้งชั้นในและกางเกงยีนส์ออก
ล้วงกระเป๋าก็เจอเข้ากับถุงยาง ขอบคุณตัวเองที่เป็นยืดอกพกถุงตลอดจริงๆ
ถ้าไม่มีคือซวยแน่ๆ
เขาจับอีกฝ่ายให้นอนคว่ำก่อนจะช้อนสะโพกให้แอ่นขึ้น
ช่องทางแดงก่ำปรากฏขึ้นสู่สายตา ธีรดลเลียปาก เขารูดถุงยางเข้ากับแก่นกายแล้วจับมันเขี่ยกับสะโพกงอน
ก่อนจะกดส่วนหัว
ทันทีที่ดลแทรกตัวเข้าไปได้ กระแตก็กรีดร้องออกมาลั่นเมื่อรู้สึกเจ็บ
ก็เพราะช่องทางของผู้ชายมันไม่ได้รองรับกับอะไรแบบนี้ แล้วยิ่งเป็นครั้งแรก
ก็ยิ่งเจ็บ
เขาสอดเข้าไปลึกเท่าที่ร่างกายของกระแตจะรับไว้
แม้มันจะเข้าไปไม่หมดแต่ก็เข้าไปได้เกือบมิดลำ เขาแช่ค้างไว้แบบนั้น
ผนังนุ่มที่โอบรัดไว้ตอดรัดแน่นเสียจนขยับแทบไม่ได้
มือหนานวดคลึงสะโพกนิ่มเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย
ธีรดลไม่เคยใจเย็นแบบนี้มาก่อน
ถ้าเป็นปกติเขาครงกระแทกเข้าไปโดยไม่สนใจว่าใครจะเจ็บ แต่นี่เป็นกระแต
ทำให้เขาต้องดึงสติตัวเองไว้ได้มากที่สุด เขาไม่ต้องการให้อีกฝ่ายเจ็บตัวมากนัก
เขาดึงออกจนสุดแล้วสอดมันเข้าไปใหม่อย่างช้าๆ
เมื่อสัมผัสได้ว่ากระแตเริ่มผ่อนคลาย เขากระเริ่มขยับแก่นกายที่แข็งคัดเต็มที่ช้าๆ เขาโน้มตัวลงไปจนลำตัวแนบกับหลังบาง ก้มลงไปจูบกกหูที่ใส่จิวหูจนแน่น
แล้วซุกปลายจมูกเข้ากับซอกคอ
เขาจับเอวเล็กไว้แน่นก่อนจะเริ่มรัวสะโพก กระแตไม่ใช่พวกครางออกเสียง
คนตัวเล็กครางอยู่ในลำคอเมื่อไม่ได้รู้สึกเจ็บจนต้องกรีดร้อง ใบหน้าเหยเกเมื่อส่วนแข็งขืนกระแทกเข้ากับจุดเสียว
กระแตกัดปากแน่นเมื่อส่วนหัวกระแทกโดนย้ำๆ
ส่วนปลายเยิ้มน้ำของกระแตได้รับการปรนเปรออีกครั้งจากมือหนา
ดลชักรูดถี่รัวตามจังหวะสะโพกตัวเองที่สาวเข้าออก
เขากระชากแก่นกายของตัวเองก่อนจะจับอีกคนนอนหงาย
อยากเห็นหน้ากระแตให้ชัดเจนว่าอีกฝ่ายแสดงสีหน้ายังไง
พอใจกับของของเขาหรือเปล่า
คนตัวเล็กหลับตาพริ้ม
กัดปากแน่นเมื่อเขากดแก่นกายเข้าไปในช่องทางแดงก่ำใหม่ กายบางไถลไปกับพื้นเตียงเมื่อเขาเริ่มสาวสะโพกอีกครั้ง
นิ้วยาวแตะลงบนปากแดง นวดคลึงมันเบาๆ
สอดนิ้วเข้าไปเล่นกับลิ้นเล็กซักพักแล้วดึงออก แล้วสอดมันเข้าไปในปากตัวเอง
ดูดดุนมันเหมือนเป็นจูบทางอ้อม
“อ๊ะ”กระแตครางเมื่อคนตัวสูงกระแทกเข้ามาแบบเน้นๆ
จนกระแตต้องดันหน้าท้องของอีกฝ่ายไว้เพื่อให้ผ่อนจังหวะลง
เมื่อกี้มันขึ้นมาลึกเสียจนกระแตทั้งจุกทั้งเสียว
“ชอบไหม”
“อื้อ”
ไม่ใช่เสียงตอบรับแต่เป็นเสียงครางเมื่อเขาดึงแก่นกายตัวเองออกจนมันหลุดออกจากช่องทางคับแคบ
แล้วกระแทกเข้าไปจนเกือบสุดในคราเดียวทำให้ส่วนหัวกระแทกเข้ากับจีสปอร์ตเต็มแรง
“พี่ ไม่ไหว เสียว”
“หรอ
เสียวมากมั้ยครับ”
“มากๆเลยครับ”
เขายิ้มอย่างเอ็นดู
ความคิดชั่วร้ายเด้งขึ้นมาในหัวเมื่อหันไปเห็นโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่บนเตียง
เขาเอื้อมไปหยิบมันทั้งที่สะโพกก็ไม่หยุดขยับ กดเข้าไปในกล้อง เลื่อนโทรศัพท์ให้เห็นแค่ช่วงคอของคนใต้ร่างขึ้นไป
ก่อนจะกดถ่ายวิดีโอ
นิ้วยาวถูกแตะลงบนริมฝีปากของอีกฝ่ายอีกครั้ง
กระแตอ้ารับมันอย่างรู้งาน หน้าจอปรากฏเป็นคนตัวเล็กที่ทั้งดูดดูน ขบกัด
และตบท้ายด้วยการเลียช้าๆไปตามก้านนิ้ว ธีรดลกดหยุดเมื่อพอใจก่อนจะโยนโทรศัพท์ออกไปโดยไม่สนใจว่ามันจะไปตกตรงไหน
แก่นกายของกระแตปริ่มน้ำอีกครั้ง ธีรดลมองคนตัวเล็กที่ยกมือขึ้นมารูดรั้งแก่นกายของตัวเอง
จนมันแตกคามือ
เอ็กซ์โคตรๆ
ธีรดลซี๊ดครางให้กับความรู้สึกสุดยอดนี้
แรงตอดรัดของอีกฝ่ายที่ให้เขากำลังจะเสร็จ เขาเริ่มเร่งสะโพกเมื่อใกล้จะถึงจุดสุดยอด
หน้าท้องเกร็งจนขึ้นเป็นลูกเมื่อช่องทางกระตุกรัดบีบท่อนกายเขาอย่างแรง
เป็นจังหวะเดียวกับน้ำพันธุ์ข้นๆถูกปล่อยออกมาเต็มถุงยาง เขาขยับเอวอีกสองสามครั้งเพื่อรีดมันออกมาจนหมด
ถึงค่อยดึงแก่นกายที่ถูกหุ้มด้วยถุงยางออกมา
เขาหอบหายใจ
ก่อนจะรูดถุงยางออกมัดปากถุงไว้เพื่อกันไม่ให้เลอะเทอแล้วนำไปทิ้งถังขยะในห้องน้ำ
กลับมาอีกทีก็พบเข้ากับคนตัวเล็กที่พลิกตัวนอนคว่ำอยู่บนเตียง
เขาตีลงบนก้นขาวเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า
หยิบบอกเซอร์แล้วใส่ให้
ไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง
ทำใจไว้เลยอย่างน้อยอาจจะโดนด่าไปสามวันเจ็ดวัน หรืออาจจะโดนต่อยจนช้ำ
แต่ก็ยอมละว่ะ
เพราะครั้งนี้มันคุ้มจริงๆถ้าจะได้โดนกระทืบในวันพรุ่งนี้
#ถามตอบdt
ตอนสร่างแล้วไปคิดกันเองนะคะคุณขาว่าเป็นยังไง
คิกคัก โอ้ยเหนื่อยมาก แต่งบรรยายไม่เก่ง แต่งnc ก็ยิ่งไม่เก่งอะ แล้วแต่งเสร็จไปแล้วแต่ไฟล์หาย
แสนเศร้า ต้องมานั่งแต่งใหม่ ไม่เหมือนเดิมเลยT_T
ปล.อาจจะมีคนคิดว่า แตเมาจริงมั้ย ทำไมพูดเยอะแยะ
คืออันนี้อ้างอิงจากเพื่อนเลย เมาแล้วพูดเยอะมากเหมือนรู้เรื่อง
แต่ตื่นมาจำไรไม่ได้เลย รวมถึงตัวเราด้วย ที่เมาละพูดเก่งเว่อ5555555555555555555555555555555555555555555555555
ปล.2 อย่าลืมกลับไปเม้นให้น้องพีช
Comments
Post a Comment